BULMACA
üzgün çiçeklerimin
uçsuz bucaksız çığlıklarında
bir damla hücrenin
esmer ve güleç koynunda sabahladım
taze ıhlamur kokularıyla
kapına geldim
yine sakla beni
çiy sabah koksun her yan
ödünç gözyaşlarımı
köpüren denize emanet etmiştim
perdenin gerisine saklanmadan önce
bil ki
dağılmadımsa bunca zaman
ve sakladımsa
dünden yadigar mutlulukları
ve ezbere söylüyorsam sana
gülün kokusunu
ve iki kişilik yalnızlığımı
hangi hecenin hangi satırında
haykırmalıyım seyir defterimi
gökyüzü işgal edilmeden
tutuşmadan can yüreğim
küllenmeden son kalıntılarım
denizi kabartmak sana düşmez
buz tutsa da gölümüz
gel sen kur masamızı
aç şişeyi
çıkar perdelerin gerisinden beni
bir gecelik safamız olsun..9.12.2012
Kayıt Tarihi : 5.7.2017 10:28:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!