Bulgarca Şiir Kitabı - Mevlana

Mevlana

Ayna dostun yüzüydü, gördü Mevlana
Maşukla ağladı, güldü Mevlana
Dostun en hası, o sevgiliyi
Şems'in gözlerinde buldu Mevlana

'Yalan zarar kalbe' dedi Mevlana
Selameti aşkta buldu Mevlana
Tevekkül edenler mutlak sevinir
Sabırla murada erdi Mevlana

Senin suyun aşın candı Mevlana
Hasretle sarardın soldun Mevlana
Ayrılık ateşi eritti seni
Ne aklın ne sabrın kaldı Mevlana

Muhabbette güneş oldu Mevlana
Cömertlikte suydu aktı Mevlana
Sevda kadehinden içti şarabı
Aşk dininde pişti yandı Mevlana

Âşık gönüllere rüzgâr Mevlana
Gözü kem olandan ırak Mevlana
Candan bir candı cümle canlara
Şems'in ateşiyle coştu Mevlana

Can Akın

Mevlana

Ogledalo ti beshe priqtelskoto litse, vidq Mevlana,
S vIzlyubeniq plaka i se smq Mevlana,
Nay-dobriqt priqtel, toz lyubim,
V ochite na Shems otkri Mevlana.

`LIjata uvrejda sirtseto` kaza Mevlana,
Blagodatta v lyubovta nameri Mevlana,
Smirenite shte otkriqt nepremenno radostta,
S tIrpenie postigna vsichko ti Mevlana.

Tvoqta sIshnost e velikodushie Mevlana,
S tIgata si po uchitelqt pojIltq, povehna Mevlana,
OgInqt ot razdqlata te stopi Mevlana,
Nito um, nito tIrpenie ti ostana Mevlana.

V razgovorite slIntse beshe Mevlana,
V shtedrosta si voda, poteche Mevlana,
Pi vinoto ot chashata na obichta,
V religiqta na lyubovta se izpeche, izgorq Mevlana.

Viv vlyubenite sIrtsa si polIh Mevlana,
Ot zlite ochi si dalech Mevlana,
Ti si nadejda za vsichki dushi,
S ogInqt na Shems se vIzvisi Mevlana.

П о е т и ф о т о г р а ф
Can Akın - Д ж а н А к ъ н