Bülent Ünver Şiirleri - Şair Bülent Ünver

Sensizlik

Işıklar sönerken
Ta uzak camlarda tek tek
İçime süzülür
Bilmediğim ürkekliğim.

Beni ben yaptın

Sevgidir zamanı durduran
Saygıdır beraberliği tutan
Aşktır bu güzel kadına duyulan
Ellerini ver de öpeyim

Derin mavilik

Haberin var mı sevda rüzgârı
Seni düşler seni sayıklarım
Bir derin mavilik
Sarar dört bir yanımı

Alır giderim

Alır giderim
Ne varsa anılarımda
Susar dilim içim kan ağlarken
Alır giderim

Uzak diyarlara

Zaten bilinmezdir
İçimdeki korları bir yakıp
Bir küllendiren
Suskun dur esme derken

Durma zaman

Ve haber gelmezse
Durur zaman
Geri dönüşler başlar
Uzak akşamlara

Çoban yıldızı

Bir yıldıza tutsak kalırsa
Sürüklenip gider mi yürek
Bir çare olur mu
Çıkan yolcuya

Yangınımsın


Yangınlar var
Yüreklerden tene
Usul usul inen

Ruhum

Sesi ta uzaklardan kumsalıma vurur
Başımı yaslasam kumsallara
Sevdanın ince tınısını
Özlemlerime set çeker mi?

Sensizliğin de

Gece alaca karanlığını
Serince önüme
Bir başka oyun başlar
Ruhumun gam telinde