Bülent Özbek Şiirleri - Şair Bülent Özbek

Tuttu kopardı
Burnumu
Oramı buramı

Yavaştan almalı
Dedim

Gitti
Dönmez geri

Hayatın
Son oyunu bana

Onu da
Giyme bari

Kime sorsan
İçi gider
Görse halini

Bir yelkenli
Gemi
Yavaş geliver
Yalpalarsın
Beni de
Deviriver

bakmış bana
Öyle dediler
bana
neye inansam
şaşılası yerde

Yanıma
Gelseydin bir kere
Uzaktan baktın
Üzülseydin
Halime
Merak etseydin

Bitti
Burnunda bir
Yaprak
Gözlerinde orman
Güneş sıcak ellerin
Sana gülmeden

söz söyle arkadaşım, isyan edilecek an değil
dizlerini görsem, tarif edilir an değil
bizimkisi meşk aşk değil, geçmişiz kapıdan
geri dönülür sanma
bunun adı isyandır ama
söz söyle arkadaşım, isyan edilecek an değil

Tekrar tekrar
Dönüyorum
Yaz oluyor
Bahar
Kış mevsimim
Mevsimsiz açmış

Ne oldu
Kaçıp gelsen
Fırtınaya yakalanmadan
Gözler üstünde
Kaç ta gel
Bekler bu şehir seni