Bülent Gökgöl Şiirleri - Şair Bülent Gökgöl

0

TAKİPÇİ

Bülent Gökgöl

AŞKIN KISA METNİNDE
AÇTIĞIN YARADAN BESLENİP
KANDÜĞÜM SÖZCÜKLERLE
RUHUMDAN SESLENDİM
YARIN GÖZÜMDE GÜL-DÜĞÜM
Halka rağmen,halka karşı türkülerle kaçıncı,kiminci yok oluşu bu babilin bilin? ! Kimdi o uzun hikâyede habille kabili emziren? Ne yani doğuran kısrak mı utansın? Tamam, biri masaldı öteki masalcı başı, peki kim mesuldü bu uzun ve hatalı manzumeden? Beriki kösüz mülkiyetçi hala, öteki takmamış pek kimseyi ağustos böceği; Asi, marangozun doğrusu sadece kendine mi kaldı? Tesellici yaranamadı kimseye, ne dese eksik dediler! Çobanın düşünden almadı kimse pay, kırkı dolmadan ihanetle karşılaştı… Aşkı da aşığı da anlamadı kimse, anlamayacak mı?

Devamını Oku
Bülent Gökgöl

Ah… O güller,
O günler…
Uçmak uğruna
Sinemde uçurum demleyip
Aynada Adsız
Anısız kaldığım yalnızlık!

Devamını Oku
Bülent Gökgöl

Tutsak denizinde
Kül eşeler
köz deşiririm
Ustasıyım ateşin
Düşlediğim yağmur!

Devamını Oku
Bülent Gökgöl

“ Ey! Lül “


Gel GECE gel,
Demedi deme
Ten, çölde dipsiz kuyu

Devamını Oku
Bülent Gökgöl

dahası...darası
nedensiz dalgası
sulardan geri dönen
şifrelenmiş o düşte
usturupsuz uykular
çığlığı ateş artığı

Devamını Oku