Derin bir karanlığın içindeyim,
Gözlerim kapansa da farketmez.
Çile üstüne çile çekmekteyim,
Cananım bile dermanım istemez...
Sessizliktir belkide herşeyin çaresi,
Nerdesin ey yar,
Gönlümü çaresiz dertlerle doldurdun,
Nerdesin ey yar, nerdesin...
Basit kaldı şarkıların hepsi,
Güneşin getirdiği günler anlamsız...
Kapım çalınıyor...
Gözlerim şimşek edasında, çakıyor aniden,
Tenhalarda seni arıyor,
Sen girmiyorsun...
Yağmurlar yağıyor...
Seni beklerim,
Mum misali yansa da yüreğim,
Kaparım gözlerimi karanlıkları görmem,
Teselliler uydururum kendimce, yalan da olsa
Ve ağlarım, yüreğime ağlarım
Ağlasam bile martılar duyar sesimi,
Yaşamak; çıplak bozkırlarda,
Bir adımlık yol kadar...
Kahpe ömrün her dakikasında,
Bir kere daha ölmek var...
İstersen karanlığa düş,
Bu gece de yoksun,
İnce bir karanlık düşüyor üstüme,
İnce bir karanlık,
Seni, sesini hatırlatan karanlık...
Dilimde, eski şarkılardan bir demet,
Rüyama girdin yine dün gece,
Hayalin bile titretti sesimi.
Ağlıyordum karşında delice,
Söyleyemedim yine sevdiğimi...
Birgün çıplak ayaklarla geleceğim kapına,
Yalınayak geleceğim seni aramak için.
Bir gece ansızın kapını çalan kişi olacağım,
Ve ellerimde yitik umutlarım olacak...
Kapında bekleyeceğim, sen açana dek,
Şimdi bir matem havası var,
Hatıralar yazılı defter yapraklarında.
Sevdiğini yitirmiş biri var,
Bu loş, İstanbul sokoklarında...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!