Gönlüm artık boş.Bir hamak gibi.Çırpınıyor
Yalnızlığında bu bahçenin.Çiçekleri sayısız
Bir dolu güvercin ağaçlarda biriken ölüm,
Bir güneş yoksuldu:Üşüdüğüm zamanlar
Sarılmak istediğinde bana. Hiçbir şeyi olmayan
Sevdiklerine vereceği bir kalbinden başka.
Anlıyorum şimdi.Bu sevda kadar ümitsizdi
Bir hamağın çırpınışı da.Gerilen bu bahçe
Sensiz kokmaz da,kokuyor bile olsa dün şiirsizdi.
Bugün:mutsuzdu,ama,umutsuz değildi.
Bir gece önce geçip gittiğinde bu sokaktan
Bir şair; sessiz yağdı ve durdu sonra kar,
Tutamadım gözyaşlarımı,öleceğimi sandım.
05.11.2006-Ankara
Koray FeyizKayıt Tarihi : 10.11.2006 16:42:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
saygılarımla..
Karaoğlan .. dürüst siyasetçi .. gazeteci .. şair ..yazar .. milliyetçi .. Atatürkçü .. gösterişi sevmeyen .. halkın içinden .. duygusal .. ciddi .. ilkelerine sıkı sıkıya bağlı .. Kıbrıs'ın tek fatihi (üstelik 2 kez! )..................
ama asla Eco değil !.. küstahlık etmeyin !..
Şiire gelince; beğendiğim tek özellik, Ecevit'in anısına yazılmış olması.. onun dışında bir hayli zayıf ..
TÜM YORUMLAR (19)