Ey yaban gülüm
yaban ellerinde ocagina düstüm
kör kuyudayim üzerim islak
iskencelerdeyim, mahpuslardayim, acilardayim
Ey yaban gülüm
Ben, terkedilmis yerinden geliyorum yüreginizin,
Tanimasaniz tanimayin beni,
Bilmeyin kimligimi,
Zaten kaç kisi kaldi ki bu devirde beni taniyan,
Sesimi dinleyip,
Dediklerimi kaâle alan...
Seni düsündüm bugün yine
Beni düsünmedim hiç
Zaten beni düsünmüyorum aylardir
Seni düsünüyorum hep
Bir gün biz olmayi düsünerek...
Ben daglarin vahsi adami
insan görmemis magaralarin yabani
Sizin bildiginiz medeniyeti bilmeyen
okudugunuz kitaplardan bîhaber
sevdiginiz sairleri tanimayan
Gülmek yakisirdi güzel yüzüne
Gelmek yakisirdi her gidisine...
Sana hersey yakisirdi
Siyah saçlarina yakisirdi esen rüzgar
Mertligi ve cesareti raki sofralarinda arayanlardan olmadim hiç
Dostluklarimi kadehler arasinda kurmadim
Arkadaslik kutsaldi benim için
Öyle içerek, sarhos olarak büyütülebilecek birsey degildi
Arkadas olmak yürek isiydi
Cesaret isterdi, mertlik ve dürüstlük isterdi
Yesil gözlerini düsünmekten yine,
Uyku girmedi gözlerime dün gece,
Kulak verdim seher vakti,
Bir siir yazayim dedim,
Seni bana anlatan,
Her satirin basinda,
Adini hatirlatan...
Bir siir yazayim dedim,
Kara gözlerinle birgün
Konusma imkanim olsaydi
Sorardim onlara
aski
aciyi
aglamayi sorardim
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!