Suya yazamadığım şiirler gibi;
insanlara anlatamadığım şeyler vardı,
içimde.
Sonra, her biri,
bir başka karanlık köşeme sindi.
Işıldayan renkler havada, yine.
Turuncu, mavi. mor..
Sonsuz farklı ve
hayal dahi edilemeyen..
Nasıl da,
Uzayıp giden parıldayan yollar..
Karartılan geleceğimizin,
şaşmaz ibreleri..
Huzur.. Mutluluk..
Bedelsiz midir, bizlere ?
Düşünceler çarpıyor hızlıca,
asırlardır boş duran bardağımın,
suskun ve kuralcı yüzüne.
Dökülüyor bir kaç damla keder,
sessizce süzülüp,
Sabahlardan mahrum,
zavallı geceler..
İçlerinde barınır, aforoz edilmiş;
cevapsız bilmeceler.
Geri dönmek;
bir gülün, susuz kalıp,
kuruması gibi;
hüzün verici..
Yerinden çıkan bir kemiğin,
Kelimeler dolaştığında hızlıca beyninde,
Güzel bir cümle kurmak için, tükenmez bir umutla..
Sakın onları yalnız bırakma !
Beynin ile parmaklarının arasındaki gizli geçidi, bir tek sen bilirsin.
Fark edilmeden dikiliyor, her yere,
beş para etmezler.
Delinen, sadece, gök değil;
ruhlarımız da..
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!