Buldun mu? Şiiri - İsmail Yiğitdöl

Kimi zaman kaç kilit vurulmuş olsa da insan ruhu
kaçmaya çalışır hapsedilen bedenden.
Ve işte o an tanımlayamadığı bir dürtüyle insan
duramaz olur yerinde, yürümek ister,
yürüyüp uzaklara gitmek
ve arkasında bırakmak her şeyi…
Yıllar önce onu terkedip giden düşlerinin ayak izlerini basarak
Yürür gider…
Kimi zaman yerde boydan boya uzanmış şekilde bir ormanda bulur kendini
Kimi zaman bir deniz kıyısında bakarken sonsuz maviliklere
Ya da bir tepeden bakarken yorgun şehre…
İşte o an;
bir ses duyar.
tınısı sarar tüm bedenini
Öyle kulakla duyulmaz bu ses,
kalbiyle duyar insan bu sesi
Kar tanelerinin yere düştüğünde çıkardığı sese benzer!
ruhunun sesidir bu…
‘’buldun mu? ’’ der; ‘’aradığını’’
Ve tam cevap verecekken,
O an farkeder insan;
Neyi aradığını unutmuştur aslında.