Buldum Seni Şiiri - Saliha Öcal

Daralır kafes boşluğum,bir haber alamayanda.
Sıralanır cevapsız sorular,sallanır boşluğa.

Sabah selam etmesini beklerim sonsuz gözlerle
Ben ve bulut refik oluyoruz,donmuş damlalarla.

Saatler oldu uyandın,hisler yol olur bana.
Arka planda olurum,ön plana gelmem duamla.

Bir merhabası kelebekler uçurtur yüreğimde.
Anında can verir,ruhumdan bitmiş cesedime.

Rahatsız olmasın diye yürürüm parmak ucunda
Nefesimi tam almam,uyanmasın uykusundan.

Başım alıp gidiyordum durakta durdurdu beni.
Gideceğin yere beni de götürür müsün dedi.

Yol oldum Ona serildim hüzünden mutluluğuna.
Korkuyorum,gelen vesaitle dönsün geçmişine.

Sitem ettim Ona,ikna ettin beni beraberliğe.
Pişmeyen aşa,demlenmeyen çaya aşçısın bana.

Nasıl da sevdim Onu ,yardım et bana Mevlam.
Yaşıyor muyum,akıp duruyorum bilinmezliğe.

Gaybi bilen Yaradan,yazılı mıdır levhi mahfuzda.
Kader gayrete tabi,İstiyorum Senden dualarımla

Verirsen kurbanlar yoluna,adaklar boynuma.
Şükr ederim,bilirim verdiğin nimetin değerini.

Deli divaneyim,çünkü yarattın en güzelini.
Kokusu missler saçar,aldım taaa uzaklardan.

Buldum Seni,kıymetini bilmeyenler arasından.
Cennetten esintisin;ela yeşili ,zebercettanım.

24,01,2025 Van/Edremit.