Buldum Kendimi Şiiri - Sinan Bayram

Sevdaya hasret yaşarken
Kavgalarda buldum kendimi
Baştan sona dava iken
Yangınlarda buldum kendimi

Ben aşkı Sürgün harflerle yazdım
Baharlara düşlerce hasret kaldım
Ben umutlarımı hep ecelle sınadım
Sevdamın adını özümde sır yaptım

Ustura ağzında yol alırken
Uçurumlarda buldum kendimi
Kıyameti mahşerle bir tutarken
Zulümlerde buldum kendimi

Geceler hüzne büründü sitemlerimle
Yağmur toprağa kırgın akıyordu
Kentin ışıkları hep ıslak bakışlı
Benim gönlüm ise sürgün iklimlerde

Eceli bir çift göze tutsak etmişken
Ölmekte buldum kendimi
Aşkın sırrına ermek isterken
Dirilmekte buldum kendimi

Rüzgar beni hep kefene sardı
Her söz daima aşksız kefene aktı
Yaralı düşlerimiz kimliksiz kaldı
Her mezar aşka hasret kapatıldı

Toprağa dökmek isterken yüzümü
aynaları bana hasret buldum
kendimi ararken sırlar ardında
hakikati özümden saklar oldum

Hayatı avuçlamak isterken
Göç ettik yağmur damlasıyla
Yitik düşler de kaldı adımız
Dil Lal oldu gönül aşka düşünce