Buldum Gönül Meleğimi Ben

Buldum gönül meleğimi ben

Güzel nerelerdeydin sen,neden geç geldin.
Adına,duruşuna ve sevgisine vurulduğum,
Gözüne gönlüne,özüne sözüne sevdiğim,
Kişiliğine ve anlayışına inandığım dilber.
Bana namertlere vefasızlara kul köle ettin.
Bana kurda kuşa,zalime hayına yem ettin.
Gönül yaralarımı virana döndüren birine,
Bu gün kıvırtan, ertesi gün sıyırtan birine,
Söz verip,sözünde duramayan namertlere,
Gönül verip de,korktum diyen bir döneğe,
Mecbur edip,tutsak ettin sen beni be dilber.
Kem sözlerim sana değil,tarif ettiğim ona.
Nasıl yanlış yapıp,hata ettim yanarın buna.
Şiirlerimin acısı da sana değildir,bil ki ona.
Seni tanıdığım için,çok mesudum bil buna.
Çok tatlı şiirlerim dökülecek,gönülden sana.
Bil ki; ben herkesten daha çok sevdim sana.
Buldum sevgi çiçeğimi,gönül meleğimi ben.

31.10.2007
Muharrem ÜZÜMLÜ
İlköğretim Müfettişi