Buldum Şiiri - Ufuk Işık Şanal

Buldum
Susuzluktan dudaklar kuruyanda
Bir nefesle bin deyiş söyleyende
Derviş Yunus gibi harda pişende
Kırkların meclisine misafir oldum

Yedi yıl dolandım yurdumdan uzak
Şirin sözlerin hep ağulu tuzak
Abu hayat gözlerin bana yasak
Hazan mevsiminde usulca soldum

Sundular aşkın meyini erenler
Yokluğa karıştı sefa sürenler
Abdallar dillerde tekbir söylerler
Durunca gülistan bağına kondum

Günler geçmez sanki zaman durdu
Gönül sustu diller söylemez oldu
Zümrüdü Anka küllerinden doğdu
Çileyi sırra erenlere sordum

Ömür dediğin mum gibi yanmaktır
Gaye dürüst bir hikaye yazmaktır
Yolculuğun son durağı topraktır
Her daim doğrunun yanında durdum

Söyler bitigci yaslanma insana
Açmayasın sakın sırrın dostuna
Güvenme varlığına mallarına
Az ile yetinmede huzur buldum