...
Ve bir gün,
Bulduk sandıklarımız,
Yakıp geçerler limanlarımızı,
Kalakalırız, savunmasız..
Fırtınalarda.
Sığdırdıklarımız, içimize
İzlerken dışarıdan kayboluşumuzu,
Bizler;
O zaman işte, o an anlarız,
Celladımızın kendimiz olduğunu.
Adına aşk dediğimiz
Akılsızlık oyunu,
Kaçışı olmayan savaşımız,
Kendimizle.
Kaybedeni de, kazananı da biz.
Ya kazanırız gömerek, rıhtıma aşkı,
Kurtuluruz akılsızlığımızdan,
Ya gömülürüz toprağa sessizce,
Bir başyapıt, anıtımızla.
İhtimalllerden bir ihtimal
Deniz kızına rastlamak.
Ama ya o da, rastlamışsa bizden önce
Bulduk sandıklarımıza...
Kayıt Tarihi : 10.10.2023 20:11:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
sadece kelime oyunu...
Değil gibi,
"Kandırmak kendimizi
Aşkla", sanki...
Tekrar tebrikler Samire Hanım..
Tebrikler
Güzel bir şiir okudum
Hürmetle
Sandık..."
İçi dolu, özlemle!
Biriktirdiklerimiz,
Hasretinden yandıklarımız,
Yanıldıklarımız!
Arayıp bir türlü bulamadıklarımız...
Oysa "sandık" sadece, o sandıkta hepsi,
Kapağını açıp bakacaksın,
O kadar!
Evet
Kelime oyunu,
Ama şık bir şiir,
Tebrikler Samire Hanım...
TÜM YORUMLAR (4)