I.
Hayallerine yürürsün, yol seni büyütür.
Hatalarına bakarsan, ders seni olgunlaştırır.
Sevdiklerini anlarsan, gönül seni inceltir.
Ve sonunda geriye dönüp baktığında,
Aslında kendini bulduğunu görürsün.
II.
Zamanı dinlersin, sessizlik çok şey söyler.
Geceler ağır gelir, sabah umutla döner.
Bir tebessüm görürsün, yüreğine ışık iner.
Ve anlarsın ki karanlık,
Sadece güneşi saklayan bir perdedir.
III.
Dostluklar kurarsın, kimi kalır, kimi gider.
Ama kalanlar sana ömür boyu güç verir.
Yanında olanı bilirsen, yalnızlık çekilmez.
Ve o an anlarsın, gerçek zenginlik,
Paylaşabildiğin kalplerdir.
IV.
Yollar uzar, düşersin, tekrar kalkarsın.
Her düşüş bir ders, her kalkış bir zaferdir.
Umudunu yitirirsen, yüreğin ağırlaşır.
Ama taşırsan sabırla,
Gözlerin yeniden gökyüzüne açılır.
V.
Ve bir gün durursun, ardına bakarsın.
Acıların, sevinçlerin, hepsi sana aittir.
Topladığın tüm izler, seni sen yapar.
Ve anlarsın ki hayat,
Aslında yolun kendisidir.
Kayıt Tarihi : 22.8.2025 06:15:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!