Bulda gel beni Şiiri - İsmet Bozkurt

Çeşm-i cemaline kurban olduğum
Yunusla pir oldum alda gel beni
Kızgın çöllerinde yanıp öldüğüm
Mecnunla sır oldum bulda gel beni.

Güneşin zindana nefreti gibi
Yakup'un Yusuf'a hasreti gibi
Berzah aleminin kasveti gibi
Ateşte har oldum bulda gel beni.

Güller den yol açtım engin afak'a
A'raf ta uzanan en uç mihrak'a
Dolunay halesi vursun şafak’a
Yürek te kor oldum bulda gel beni.

Aşkın dergâhında nice kavruldum
Acı teknesinde sır la yoğruldum
Güz yaprağı gibi sararıp soldum
Dağlarda kar oldum bulda gel beni.

Toroslarda akan dilsiz pınarım
Zemheri üşütmez od’suz yanarım
Dalları kırılmış küskün çınar'ım
Gözleri kör oldum bulda gel beni.

Gönül oymağında seni ararken
Zulüm çıkrığında çile sararken
Feleğin ilmeği boynumda dar’ken
Toprağa yâr oldum bulda gel beni.