Bir şemsiye altında
Yağmuru dinliyordun;
Bulutlar gözlerine,
Kalbine ağıyordu...
Öyle giderken dalgın,
Dönüp yerden aldığın,
O çilekeş yaralı,
Bir şehirli bülbüldü
Ve ellerinde öldü...
Kapattın şemsiyeni;
Esgeçtin son tireni;
Sevgi, öfke içiçe,
Kimsesizdin o gece.
Cadde âhını aldı;
Kurt - kuş uykuya daldı;
Rüzgâr gitti sezsizce,
Yağmur yüzünde kaldı...
Kayıt Tarihi : 17.4.2008 01:28:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!