Yar…
Bülbülün dinmeyen feryadı var
İnsan denen beşerin vicdanını sorar
İnsanlığın yüz karası, asrın maskarası için bakar
Ümit ettiği ümmetin hali perişanlığı yüreğini dağlar ve ağlar
Hangi dala konsa, mekânları dolaşsa hep benzer manzara karşısına çıkar…
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta