Bülbülün Dilinde Kalır Aşk

Tutundugum salıncakta elime dolanan bu söz
Binlerce birbirine sarmalanan manada
Yeter ki düşmeyeyim denen o depreniş
Yeter ki yağmur damlası gibi asılı kalsam,
Sızmasam dudaklara
Diyen bir tükeniş söz.
Dilden çıkmayan dilde binlerce yara bıraktı.
Gitme dedikçe edep ve hayali
Tütün gibi sarıp
Dudağa bıraktı
Ve gitti söz...
Kiminin göğünde yari bekleyen
Pencerede kayan bir damla,
Kiminin elinde gülleri koparmak için
Dikeninden akan kanda bir damla ....
Koparılmazdım demek;
Belkide tekrar açılmayışın bir solgunu...
Okunduğunu ezberletir,
Ama öğretir dokunduğunu
Lâkin sevdirir bir şekilde kokusunu
Ama yinede açmaz söz,
Gönül bahçesinde,
Hasat zamanı değilse.
İş o raddeye gelmemişse
Nice sükûta alışmış suskunluğa bir beste...
Ne kadar güzel gülerse gülsün gül,
Bülbülün dilinde kalır aşk!
Gönlünde aheste.