Seherde bülbülün avazı perde perde
Hep feryat eder dertten kederden
Bu sevda rastgele değil meğer
Tabip gerek gül kolay gelmez ele
Sevdalı bülbül durmaz söyler gezer
Dillere destandır bülbül gül için kendinden geçer
Sevdayı bilmeyen bülbülün haline güler
Bülbül kendi aleminde ağlar gezer
Gülün aşkıyla geçer bülbülün vakti
Bir gül için zevki sefayı bıraktı
Yükseklerde kurmuş tahtı
Her gün hep güldür emeli fikri ahtı
Bu hal bülbülü nerelere götürür
Aşkın sonu gelmez hüsran olur
Gülün peşini bırakmaz nazlı bülbül
İşi ağlamak son nefesine kadar hep gül.
01.11.1992
Mehmet Muhlis Fırat
1926-1996
Kayıt Tarihi : 14.12.2007 09:32:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Tarih 01.11.1992 bulunduğum yer ağaçlık, suyu bol bu nedenle çok sayıda kuş türü geliyor.Benimde ilk aklıma gelen bülbülün güle olan aşkı, bu aşkı şiirle yazmaya çalıştım.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!