Bülbülün aşkı Şiiri - Volkan Düzer

Nadide bir çiçeği koparmam dalından,
Sevgi özünü alamam sevgi yaprağından,
Boşuna sazlar,tanburlar yanık çalmıyor onlar için,
Aşk sözünü eksik edemem bağrımdan.

Bülbül gider dikenin yanına,
Derdini anlatır,ne olur der söyle bana,
Şu güzel gül severmi beni acep,
Dikenin cevabı,ben bilmem,git sor ona.

Bülbül utanır,gidemez güle,
Lakin,gül naz yapar bülbüle,
Diken o kadar kıskanırki,
Ne var der acep,bu kırmızı gülde.

Bülbül cesaretlenir,gider güle,ilanı aşka,
Gül devam eder sevdiğine na< yapmaya,
Konayım yanına,ey gülüm der,
Gül mutluluktan açar kırmızı kırmızı,başlar ağlamaya.

Diken uzamaya başlar kıskançlıktan,
Gözü görmez hiç birşeyi,bülbülün sevdasından,
Bülbül gelir yanlışlıkla konar dikene,
Ah diye bir ses gelir,bülbül yaralanır ayağından.

Gül başlar ağlamaya,bülbülün derdinden,
Bülbül can çekişir,gönlündeki aşk hevesinden,
Diken ayırmış oldu iki sevdalıyı,
Gül sararır,bülbül ölür,bu gönül hikayesinden...