Bülbülüm Şiiri - Kemal Taşyenen

Bülbülüm akort eder,
Fasl`ı şahanesine çıkmadan nem ile gönül dağını,
Açar gönül yapraklarım,
Tembel aşıklar uykusundan uyanmadan.
Ritim tutar dudaklarım üstadıma mırıldanarak,
Ben demlenir O demlenir, demlenir bülbülüm.

Aşikare tavan yapar lodos,
Bozuk keman sesi nidasıyla
Kıskandıkça kıskanır meret,
Sanki havayı bozarcasına
Bülbülüm de cila çeker notalarına kısasa kısas edasıyla,
Yel demlenir, sel demlenir demlenir bülbülüm.

Belki de yarınlarım olmayacak,
Bir şiir yazdım sana ne ilk ne de son kalacak,
İçinde bülbülüm fasl`ı şahanem birde sen olacak,
Saz demlenir söz demlenir, demlenir bülbülüm.

Pasları alınmış kulaklarımın bende dolup taşmışım.
Ortaya bir karışık, iki de tek atmışım.
Ne olur yine gel sarhoşmuşum, açmışım,
Gel bülbülüm, gel bitanem, yarım şişe daha açmışım.

(Edirne.08.03.2007)