Bülbülüm Şiiri - Osman Kaya Malatya

Dumanlar kalkar dağımda,
Gel yanıma can bülbülüm,
Yine öt benim bağımda,
Gül bahçeme kon bülbülüm.

Gönül özledi rengini,
Görmedim senin dengini,
Gözlerin görsün engini,
Kaçma gayrı sen bülbülüm.

Derdinle eyleme hasta,
Bırakma gönlümü yasta,
İhtiyaç var gerçek dosta,
Yuvamıza dön bülbülüm.

Gelmeyince kime soram,
Yollar uzak nasıl varam,
Sızlar yüreğimde yaram,
Gözüm ondan nem bülbülüm.

Yüzler güler sen gelince,
Hor görme kıymet bilince,
Şakırda kendi dilince,
Geçer kara gün bülbülüm.

Sanma Kaya seni kınar,
Her gün geçenleri anar,
Senin hasretine yanar,
Sanki yarın son bülbülüm.