Bülbülü koysalar altın kafese.
Çalı gögesinde ötmeyi yeğler.
Öğretmek zor,tatlı dili herkese.
Kimi,kimisine çatmayı yeğler.
Gün be gün değişir insanın yeri.
Kimi geri kalır,kimi ileri.
Kömür is bırakır,petrol zehiri.
Baca daha temiz tütmeyi yeğler.
Dağlar lav püskürür,dereler coşar.
Gök yüzünden lapa,lapa kar düşer.
Gonca gül saksıda gönülsüz yaşar.
Dere kenarında birmeyi yeğler.
Binali kaldımı eski sevdalar?
Yinede bu gönül eskiye dalar.
Yar hasreti yüreğimi parçalar.
Gönül,dağlar aşıp,gitmeyi yeğler.
Kayıt Tarihi : 20.11.2007 16:03:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!