Bülbülü Ağlattın Gülü Ağlattın

BÜLBÜLÜ AĞLATTIN GÜLÜ AĞLATTIN

Ardında yoruldum narı Leyla’nın
Kucağına düştüm har imiş meğer
Çektiğim çilenin o Kerbela’nın
Çölünde kavrulmak kâr imiş meğer

Dünyanın malına yardan ıradım
Son menzilde dersin bu mu muradım
Sevdayı bırakıp neyi aradım
Yol dediğin ateş kor imiş meğer

Yolunu gülünü dalını sattın
Bülbülü ağlattın güllü ağlattın
Hani rahvan idi eşkindi atın
Dörtnala giden bir kör imiş meğer

Ne kaldı şurada de hadi gayret
Menzile varmaya kaç gün ki sabret
Kalmalar bir zulüm gitmeler hasret
En zoru da elbet yar imiş meğer

Merhem diye köz basmışım yarama
Elini koy yanar aha şurama
Zararı yok ey can sen de vur ama
Nefsin ile hesap nar imiş meğer

Gündüzün gül ise diken akşamın
Dilencisi olmak aşkın yaşamın
Atılmaz satılmaz kederin gamın
Canan vefasızsa zor imiş meğer

Sözün özü yıkıldım bu oyunda
Öylesine kaldım elim koynunda
Dediler kazancın koy gel soyunda
Dünyaya kul olmak ar imiş meğer

Mahmut Nazik 14 03. 2011 Mersin