Bülbüller ötmüyor gül garip kaldı

Gönül bağıma hazan düştü benim,
Bülbüller ötmüyor gül garip kaldı.
Büyük şehirde kayboldu benliğim,
Töremiz bozuldu il garip kaldı.

İnsanlar sevgi kapısını bozdu,
Aşıklar gönül tapusunu bozdu.
Dilciler dilin yapısını bozdu,
Sözcükler değişti dil garip kaldı.

Sıcaklar ile kurudu meralar,
Her şeyi ile değişti yöreler.
Eskisi gibi akmıyor dereler,
Yağmurlar yağmıyor sel garip kaldı.

Gönül sevdiğine yosmuyor gayrı,
Bedenimi ateş basmıyor gayrı.
Hava rüzgar olup esmiyor gayrı,
Şu dünya içinde yel garip kaldı.

Sözde Yusuf varıp göçüyor konan,
Şimdi sevdayla yanan mı var yanan.
Sevenler Mecnunu unuttu inan,
Eski aşklar bitti çöl garip kaldı.