Bülbüller Gözyaşı Döktüğü Zamân

Bülbüller gözyaşı, döktüğü zamân
Elemle çağlarmış, çilenin demi
Akşamlar erkenden, çöktüğü zaman
Eylülle başlarmış hazân mevsimi.

Kuşların çığlığı, sanki serenat
Göç edip giderken, duyulur feryat
Hazîn bir öyküyle, son bulur firkat
Eylülle başlarmış hazân mevsimi.

Nice duyguların, suskun âhengi
Hüzünle sararır, yaprağın rengi
Var mıdır bu hâlin, başka bir dengi?
Eylülle başlarmış hazân mevsimi.

Uzaklara gözler, daldıkça dalar
Kim bilir kimlere, ne haber yollar
Her vedâ faslında, kalkmaz ki kollar
Eylülle başlarmış hazân mevsimi.

Ufka bakışlarda, seyrândır gözlem
Hep ılık esermiş, hicrânla meltem
Umut dünyâsında, bitmez ki özlem
Eylülle başlarmış hazân mevsimi.

Nemlenen gözlerde, ferler donuktur
Mahzûn gönüllerde, kalpler buruktur
Dudaklar mühürlü, sözler tutuktur
Eylülle başlarmış hazân mevsimi.