Bülbülle Gül Destanı Şiiri - Deniz Ercani

Gördüm ağlıyor bir bülbül seherde
O da benim gibi düşmüş bu derde
Dedim bülbül senin sevdiğin nerde
Dedi allar bürünmüş nazik güldür

Dedim benim de bu sevdam bir güle
Anlatamam asla dökülmez dile
Dönmüşüm ben de bir garip bülbüle
Senle kaderimiz yazımız birdir

Güle sordum dedi batar dikenim
Yiğitlerin bağırını yakanım
Bülbül dedi şu akan benim kanım
Git hemen yare ahvalimi bildir

Dedim dikenlerin incitir bizi
Dedi boylu boyunca dizi dizi
Dedim değince gitmiyor izi
Dedi aşıklarıma bir nişandır

Dedim allarım var diye kurulma
Hoş kokum var diye gerilme
İnce bellerinden birgün kırılma
Seni de üzecek rüzgarlar vardır

Dedi solana dek sürerim hüküm
Mest eder aşığı rengimle kokum
Dedim ağır geliyor bunca yüküm
Dedi sevene taşımak kolaydır

Dedim bunca aşığın ahı senin
Onları üzmenin günahı senin
Bitmez mi gönlünün tamahı senin
Yaptıklarını bir vakit düşün dur

Neden bunca aşıkları yaralarsın
Mutsuz eder, talihleri karalarsın
Arkadan bakarak bir de gülersin
Demez misin bunlara da yazıktır

Dedi aşık üzmek de benim işim
Ama dermandır Ercan'a gülüşüm
Böyle gelmiş benim yaradılışım
Kaderime karşı elim bağlıdır