Yaradan canlıya nasıl özenmiş,
Kainat içinde herşey güzelmiiş,
Bir canlı uçarak sohbete gelmiş,
Aşkın deryasında ötüyor bülbül.
Duygular içinde yerini alır,
Daldan dala konar yuvada kalır,
Yetenek varise sanatcı olur,
Müziye gerek yok yetiyor bülbül.
Vahşi malukları üretiyorlar,
İhracat yaparak iletiyolar,
Malesef neslini tüketiyolar,
Değeri artıkça bitiyor bülbül.
Aşıklar sesine ne kadar hasret,
Sesini duyunce fırlatır kasket,
Beslemek istersen kafeste hapset,
Gülerin burnunda tütüyor bülbül.
Zeki işittikçe dalar derine,
Kim olmak istemez onun yerine,
Alışmıştır artık sıcak serine,
Görevini yapıp ötüyor bülbül.
02,09,2009
Zeki ÇelikKayıt Tarihi : 2.9.2009 16:25:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Zeki Çelik](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/09/02/bulbule-has.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!