Bülbül Yitiği Şiiri - Abdulkadir Taha

yapayalniz kalakaldim
caresizim ey sevgilim
derdimi bulbulden aldim
asigim masuk degilim

iner yagmur yeryuzune
toprak salar kokusunu
insan donerse ozune
kesfeder can dokusunu

esince serin bir ruzgar
ferahlanir cumle alem
maveradan bir haber var
goklerden uzanan kalem

yazgidir degismez ki bu
ne guzel kabul makami
ne onkabul ne de tabu
anlatamaz bu kivami

yollara dusmek gerektir
aramak kose bucakta
yollar cok, varilan tektir
olum ise suracikta

sevgili! ey gozbebegim
yuzum yok kalbim kapkara
şudur senden tek dilegim
kavustur beni o yara