Bülbül ve Gül Şiiri - Ali Osman Yılmaz

Bilirmisiniz dostlar?
Özgürlük yalnızlık demektir
Özgür kuşlar gibi uçmak isteriz,
Gideceğimiz yer neresidir?
Kendi yalnızlığımızın cennetidir.

Bülbül kafeste yaşamaz,
Yalnız söyler şarkılarını gül’e,
Aşkını getirir her şafakta dile,
Dinler doğa ana şarkısını bülbülün,
Sağır sultan bile uyanır uykusundan,
Şafak vakti dillenir söyler şarkılarını,
Yapraklarını hışırdatarak ağaçlar bile,

Hangi şarkıyı söylerse söylesin bülbül,
Kulakları yok ki duymaz onu gül,
Her şafak yeniden gelir gül’e bülbül,
Kırmızı gülden yanıt gelmez amma
Onun adına utancından morarır sümbül,

Uçar özgürlüğe doğru, üzgün olarak bülbül,
Bir tek aşkına esir olmaya razıdır, o da gül,
Bilirmisiniz ey aşıklar, sevdanın ak kuşları,
Yavruları aşkdan başka kimseye köle olmasın diye
Yuvasını altından da olsa kafese yapmaz bülbül

1.Kasım.2003 Bülbülden Gülüne 12,00