Bülbül ve Gül Şiiri - Ercan Kurban

Bülbül ve Gül

Bülbül güle âşık imiş,
Gül bu aşka hiç kanar mı?
Bülbül daim şakır imiş,
Gül o aşkı hiç duyar mı?

Gül bülbülün aşkın bilse,
Vefasızlık yapar mı hiç?
Bülbüldeki aşkı görse,
Sessiz sessiz bakar mı hiç?

Bülbül güle derdin döker,
Gül bülbülü duyar mı hiç?
Hicranından acı çeker,
Aşka saygı duyar mı hiç?

Bülbül öter dertli dertli,
Gül o sese yanar mı hiç?
Bülbülde ses pek âhenkli,
Gül âhenge kanar mı hiç?

Bülbül durmaz ve şakır hep,
Gül o aşkı sezer mi hiç?
Şakıyışı buna sebep,
Gül bu aşkı çeker mi hiç?

Bülbül aşktan yanıp kalsa,
Gül bülbüle acır mı hiç?
Aşk uğruna alevlense,
Ateşe su taşır mı hiç?

Mahzun mahzun bakar bülbül,
Gül bakışı anlar mı hiç?
Aşk odunda yanar bülbül,
Gül sararıp solar mı hiç?

Gül naz yapar bülbül öter,
Bu cilve naz sürer mi hiç?
Bülbül güle derdin döker,
Gülde inat biter mi hiç?

Gül bülbülün halin bilse,
Nazda ısrar eder mi hiç?
Bülbül aşktan hep ezilse,
Naza veda eder mi hiç?

Geçer zaman, biter hayat
Bülbül güle aşktan yanar.
Her aşk olur, hayat mayat,
Ve gül solar; bülbül susar...
Ercan Kurban
06 Mayıs 2013