Çöker bahçeye bir sessizlik, ilkbaharın sisli gecesinde,
Öter bir garip yavru bülbül beyaz gülün üstünde,
Lakin bunu narin gül ne duyar, ne de anlar,
Ancak aşk türküsü içinde uyur gül, yaprağını sallar,
Ne ötersin sen garip bülbül bu duygusuz güzele?
Kendine gel, sen şairsin! Neye heveslenirsin öyle?
Şair nedir bilmez o, seni asla anlayıp dinlemez,
Bir baksana-çiçek açmış, ötersin de cevap vermez.
(1827 - Aleksandr Sergeyeviç Puşkin)
Rusçadan çeviren: Mehmet İmir
Kayıt Tarihi : 24.3.2011 19:48:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!