Bülbül'ün Yanlızlığı

Boğazımda düğümleniyor tüm kelimeler
yazacağım her kelime anlamsız
Her kelime yüreğimden uzak
Tartmadan,bakmadan yazıyorum

Ne oldu diye soruyorum kendime
Tatım tuzum nasılda kaçtı böyle
Bir yerde yine hata yaptım biliyorum
Ama nerde? , nasıl? ,bilemiyorum
Bilsemde geriye dönüp düzeltemem ki
Niçin yazıyorum buna bile anlam veremiyorum
Belki diyorum, beni bana anlatıyorum

Bir daha yazmak istemiyorum demiştim bir kuytuda
Kendime hiç söz geçiremiyorum
Hep boşa geçiyor kelimelerim,günlerim
Belki de bu yüzden bana bir anlam ifade etmiyor,ömrüm
Ömrümden geçen küçük bir kareyi tasvirliyorum belki de

Anlatmak istiyorum
Ne kadar acı çektiğimi
Ne kadar susadığımı
Ne kadar özlem dolu olduğumu

kim bunları duymak için can atar ki
Herkes iyi şeyler duymak ister
Başından hep iyi şeyler geçsin ister

Adem ve havadan kalan bir tembellik midir bu
İçimizde var olan basitliğimize hep anlam katmak

Bilmiyorum,bilemiyorum
Bildiğimi düşündüğüm hiç bişeyede güvenmiyorum
Acaba,Bir hayal perestin vurdumduymaz düşüncelerinden mi ibaret hayatım
Bekliyorum, bilmediğim bişeyi bekliyorum

kendime bile itiraf edemediğim küçük fısıltılarda
Belki biri beni kurtaracak diye ümid ediyorum,

Gelmediğini bildiğim her anda,
Karşıma çıkan her problemde, yıkılışlarımda
Beni tekrar nefes almaya iten aciz bedenim mi
Yoksa bir gün gelir umidi mi
Yaşayamamaktan mı korkuyorum acaba
Tıpkı tüm diğer benciller gibi

Nasıl olurda bir insan
Kadere inanmazken
Kaderden birini beklemeyi umid eder ki
Bu nasıl bişey anlam verebilen var mı
Doğrularda yanlışlarda bir arada iken
çözümlere gitmeyi reddetmek nasıl bi tembelliktir
Nasıl bir acizliktir bu

bekliyorum gelsin diye gelmiyor
Kovalıyorum her anı bulamıyorum
Soruyorum birilerine bilen yok
Soruyorum şimdi nerdesin