Gonca güllerin, aşkıyla yanan
Seherde öter, dertli bülbülüm
Bu aşkı sadece, zahirde sanan
Anlamaz çektiği, zikri bülbülün
Bir gül için, değermi bu figan
Nedir güldeki sır, seni ağlatan
Beyaz gülü, al kanınla boyadın
O vefasız değilmiydi, seni kanatan
Sarılmıştın güle, kaybettin kendini
Gül delik deşik etti, nazlı tenini
Çok kutsal bir aşktıki, uğrunda çektin çile
Cansız olarak gül altında, buldun kendini
Ayırmadı ölüm dahi, seni bu aşktan
Kanın ile renk verdin güle, taaa baştan
Ööttt bülbülüm öt, ötebildiğin kadar
Ayıramaz seni kimse, kanla yoğrulan aşktan
Abdurrahman Yıldız
Abdurrahman YıldızKayıt Tarihi : 25.5.2010 08:12:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (6)