Şimdi gönlümü fetheden bir hissiyatın derinliklerinde asudeyim
Ne vakit vecdini ansam, insan kimliğinde ki irfanı sorgulasam sen çıkyorsun karşıma
Ne kadar suskunluğun didarında anlamlaşan ve meftun bırakan nazar ruhuma anlatsa da
Boyun büküyorum, ibretle temaşa ediyorum, hal-i fakirliğim peşimi bırakmayıp ağlatsa da
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta