Dalında diken var; ama hayatın dikenleri daha acı verici
Daha öğretici ki samimiyet bile sana atıfta bulunur, seni aratır tecrübe
Kim bilir, belki de başlığının hamisisin
Zaten sana değmeden güle varılmaz…
Beni benden fazla dökersin içinden
Bana aşkını anlatan namelerin şimşeği bile ahenkle çarptırır, bilirim
Ayrılmazsın kapımdan bana bakar, beni beklersin
Benden de değilsin Bülbül, bana yanarsın, var git yoluna…
Gül! ... Beyazın renk verir renksize bile
Kokun can verir cansıza bile
Geceleyin şarkını söylerken kalbim dilinden
Şiire şiir dedirtir gıpta bahçelerinden…
Söylenme gayrı, bak kıskanırlar bizi, komazlar bir nefes hayat bize
Git işine! ... Git kendin gibi olana, ben sana yar olmam
Gayrı sevdan yakar ya toprağımı cehennem zemini gibi
Şarkını da istemem, söylenme var git yoluna! ..
Senin neslin değilim, bilirim; ama koma gayrı senden beni
Buracıktan bakarım, buracıktan severim
Kimsecikler el sürmeye sana, ne ettim sana
Irkım güler bana, varsın olsun koma senden gayrı…
Yaşamak haram oldu bana, bakmak da haram zati!
Sende tenime can olamadım, uzaktan da kokun pare pare
Varsın sende yok olsun canım Gül! ...
Kanadın ve yüreğime aşk hançeri olsun dikenin! ...
Ne ettin!
Dikenime batan yüreğinden sızanlar toprağa karıştı
Kan rengi oldu güllerim artık, ne ettin Bülbül! ...
Ne bilirdim, belki giderdin de ırkına karışırdın sandım
Ben Gül değilem Bülbül, erenlerin gönlünde sultanam artık
Şimdi koklar beni iki cihan Serveri, gayrı başka kokmazam
Senin sesinde, benim kokumda Medine'den çıkmazam...
Kayıt Tarihi : 24.12.2007 15:43:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
• Tek sayılı kıtalar; Bülbül’ün söylemleri, • Çift sayılı kıtalar; Gül’ün söylemleridir. • İki cihan Serveri; Hz. Muhammed asv.’a yapılan atıftır. Peygamber asv gülü ve gül kokusunu çok severdi. İnsanlığın Önderine hürmet eder, ellerini saygıyla öperim…
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!