Ben dalında kınalı bülbül,
O Kanlı gül.
Dün sessizce ağladım kollarında,
O kayıtsızca yüreğimi dağlamakta.
Benim ona aşkım ne anlatıldı.
Ne de anlatabildim.
Tüm aşklar gibi,
O’nunki de bir mevsimlikti.
Alı al, moru mor, bütün çayırlar,
Basma entarisini giymişler,
Papatyalar, akşam sefaları,
Kelebeklerle, arılarla,
Ateş böcekleriyle cilveleşmekte,
Tüm bu hoyratlığa karşın,
Bir o boynu bükük köşede,
Günden güne solmakta.
Seher vaktin de,
Çiğ damları göz yaşları gibi,
Kanlı yapraklarında.
Gülün ortasın da bir göz,
Gözün ortasında bir kurşun,
Gülüme kurşun değdi.
Zamana karşı koyup,
Korumak istedim.
Yaprak yaprak terk etti
O rüzgarla aldattı beni.
16 Ekim 2003/ Antalya
Nurhan GöktürkKayıt Tarihi : 27.12.2024 21:48:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!