Bülbül ile gül Şiiri - Ahmet Tanrıverdi

Bakarmısınız bülbülün haline
Kendine bir gülü dost edinmiş
Uğrunda her dem ağladığı
Ah edip feryat figan ettiği
Günlerce açmasını beklediği
Kimselerin dalına konmasını istemeyip
Dalını yaprağını dikenini koruyup kolladığı
Gül'ün açmasıyla birlikte
O gülünü beğenmeyip terkedip
Başka güle gönlünü vermiş
Kendi gülüne sırtını dönmüş
Gül'ünü gözünde kötü görmüş
Kendi gül'ünü kara görmüş
Beyaz gül'lere değer vermiş
Her nasılsa beyaz gül'ler sır gelmiş
Bu gül'lerde sanki cenneti görmüş
Ama bu gül'lerden bir şey anlayamamış
Kokusu yabancıymış dikeni yokmuş
Görseli çok güzel olup kokusu kötüymüş
Bakanlar hayran kalıp kendini alamıyormuş
İnsanlar toplanıp bir bakan bir daha bakakalırmış
Bülbül ve Gül'ün hali çok kötü olmuş
Uğrunda ağlayıp figan ettiği gül'ün dostluğu
Terk edilemeyen bir ızdıraba dönüşmüş...