Bülbül Figanları Şiiri - Abdullah Bedeloğlu

Bülbül Figanları

Ben de ey aşk, kabında kal diyorum.
Gönlüme söz dinletemiyorum.
Sevgi ve heyecanım kabına sığmıyor.
Nerede güzel görse efkârlanıyor.

Gizli aşk bu, kanım kaynıyor.
Gönlü bülbül edip söyletiyor.
Dilden, gönülden kahırlatıyor.
Sensizlik avaz avaz ağlatıyor.

Gizli aşk bu, kanım kaynıyor.
Bedenim, aklım sana çalışıyor.
Yılmadan, yorulmadan koşuyor.
Sevdalı Bülbül istemez, emeksiz aşk.

Gönül sevdanla çırpınırken,
Gözler ışıltılı parlıyor.
Her anı yudum yudum sunarken,
Yârim solukları saysın diye dilleniyor.

Senin gönlün hiç çırpınmayacak mı?
Duyguların coşup taşmayacak mı?
Giyinip kuşanıp saçları taramayacak mısın?
Beni yedi tepeli şehre küs mü bırakacaksın?

İstemem gönül tesellisi.
Gerçek yârimi ver ya Rab
Birlikte yuva kurdurup,
El ele, kalb kalbe yürüt ya Rab
Abdullah Bedeloğlu