Bütün mesele gülde
bülbül derdine yansın
ver yansın ederken ortalığı
gül
yarın ne renk açsam tereddüdü
tahayyülünde
bütün mesele gülde
bülbül derdine yansın
atsın kendini yerden yere dursun
çilesin
sevdanın ateşiyle yanacağı
o mahşer gününde
kanasın gülün dikeniyle
mustehaktır
bir bahçe ki tek gül mü var
başı dik
bakar göğe Gül Nihal
bülbülse gölgesinde her daim
gülün de elbet bir sevdası var/ki
rengi al
cihanda emsalsiz
tek
nadide
kimine göre nihan
gece goncaya durur
sabah açar Nagihan
kimine göre asuman
*
Hoyrat ellerle budansa da o Nihal
çaresiz değildi ne geçmiş ne gelecek
ne de hâl
yine de sisli puslu
belirsiz istikbal.
*
köklerin çok derinlerde gülnihal...
ne geçmiş ne gelecek
ne de hâl.
sanma ki kaderine kötü yazılmış
varlığının farkında değilsin
ihtimal.
ne goncelerinin
ne üzerindeki şebnem'lerinin
4/Haziran/2011/Cumartesi
Yüksel Nimet ApelKayıt Tarihi : 4.6.2011 10:00:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (1)