Bir gün bir bülbül güle aşık olmuş,
Gülü,peygamber gülü diye sevmiş.
Allah aşkını ondan sonra bulmuş,
Zikir yapar Allah diye ötermiş.
Bülbül gülde hak rızasını güder,
Hak kelam ile hak yoldan gider.
Seher vakti gül için figan eder,
Kendisini yerden yere atarmış.
Bülbüle gül aşkı bilsin demişler,
Gül bülbülü örnek alsın demişler.
Bütün dünya gülün olsun demişler,
Bülbül elinin tersiyle itermiş.
Muhammed muhabbet ile gül olmuş,
Sevgi gönüllere gül ile dolmuş.
Hak nebisi ölünce bu gül solmuş,
O günden beri bülbül yas tutarmış.
Bülbül dalda Kur’an okuyup öter,
Aşkını Yusuf gibi öze katar.
Hak aşkını her şeyden üstün tutar,
Hakkın sevdasıyla yanıp tütermiş.
Kayıt Tarihi : 23.6.2010 14:42:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!