Bülbül Şiiri - Mehmet Hanifi Aliosmanoğlu

Bir sevgi bahçesine seferin var mı bülbül?
Güllerden lalelerden haberin var mı bülbül?
Diyorsun ki öterken hicranım gönlümdedir,
Sol yanımda acıyan bir yerin var mı bülbül.

Kalbimin tek sahibi başımda altın taçken,
Gönlüm aşkına tutkun sevgisine muhtaçken,
Yandım hicran oduna bir an ayrılmak güçken,
Eller sözüne kanmış bir yarin var mı bülbül.

Seninle bir olamam,sen kanatlı ben yayan,
Ey bülbül! diyorsun ki sabret acıya dayan,
Bütün gece dertlenip seherlerde ağlayan,
Şu çileli ben gibi efkarın var mı bülbül.

Tek senin mi derdin var,sormuyorsun ne halin,
Hiç demezsin ey bülbül! ,nedir halin ahvalin,
Gönlünde dağlar kadar hüznün gamın melalin,
İçerinde bu denli kederin var mı bülbül,

Bir aşkın girdabına kendini salmış gönlüm,
Sevmemiş zalim denmiş,sevmiş bunalmış gönlüm
Bir acı poyraz değmiş kurumuş kalmış gönlüm,
Bir dahi yeşertecek baharın var mı bülbül.