Bülbül Şiiri - Mehmet Sıddık Şengül

Yeşeren yapraklar
Her mevsim ilkbahar,
Gözün dolacak
Heba etme günü,
Yaşa günübirlik
Unutacaksın dünü
Zor olsada
Bülbül,
Sormak lazım ahu zarını
Gülden ayrı olmanın acı kahrını
İsyan etme gönül,
Konduğun gül değil
Bahçıvana gül olmayan,
sana gül değil
Konmuşsun tarumar dala,
gül sanırsın
Kanatmış yüreğin,
Yaranda kan reva
Aldanma kokusu,
Mest eylemişse
Dilleri tatlıdır,
Ağular seni
Bir yabani güle
Konmuşta gönül
Axu zarını döker toprağa
Axulanma bülbül, aç gönül dilini
İlan et,yüreğindeki sevgini
Ağularsa sözleri yaralansa yüreğin
Gönlünde tomurcuklanan,dalı var senin

1995-Doğubayazıt