Bülbül Şiiri - Şükran Beşışık

Ah etti şeyda bülbül!
Gözleriyle indi gönül kafesine.
Yalın ayak basardı dikenlere.
Tutsak oldu sevgisine…
Kan damlardı güllere,
Bilseydi sevgilisi halinden,
Bin bir çeşit dikenlerle açmazdı.
Bana sevdiğini söyle.
Kerem olduğum yollarda,
Merhamet et tükenmişliğime…
Kalbimin atışları çoğalırken,
Kimsesiz çöllerde unutulmuşum.
Görüntün çıldırtan serapmış!
Gülümserken umuduma;
Ey aşk kasırgası,
Yıkıp geçtin beni.
Enkaz olmuş bedenim…
Zor duruyor ayakta.
Yakıyor tutuşan kıvılcım,
Güllerin şuh kırmızılığında!
Kar yağsın istiyorum,
Örtsün kıvılcımı,ve külü,
Enkazımı ve sevgimi…