Bülbül Şiiri - Ozan Lütfü Yıldırım

Ne feryat edersin gülşende bağda
Bilmez misin solar güllerin bülbül
Başımdaki duman yoktur şu dağda
Bilmez misin çalar yılların bülbül

El eman diledi zarından güller
İnledi sesinden sahralar çöller
Yas bağladı eller sunalar göller
Bilmez misin dolar göllerin bülbül

Nakşeyledin her gün seherde yeli
Lâl eyledin bülbül şakıyan dili
Durmadan akıttın gözünden seli
Bilmez misin yolar tellerin bülbül

Yıldırımım çektim yarin elinden
Kurtar beni artık elin dilinden
Dert çekmeyen bilmez senin halinden
Bilmez misin çalar tellerin bülbül