Dinle sevdiğim, bu ayrılık saatidir.
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Devamını Oku
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Sen dikenden aldın ben de o yârdan
Her yanım yaralı, bereli bülbül.
Esef etme baba Mennânî, Allah(CC), adil-i mutlaktır, kuluna iki defa çektirmez.
Asıl bu fani dünyada hiç ağrı acı çekmeden, insanlardan eza ve cefa görmeden, hor hakir görülmeden, hiç bir belâ ve musibet gelip çatmadan, çalıp oynayarak ömürlerini tamamlayanlar otursun, kendi hallerine ağlasınlar.
Bir peygamber veya bir Allah dostu var mıdır çile çekmemiş, cefa çekmemiş. Kimi ümmetinden çekti, kimi dosttan, kimi düşmandan, kimi evlad-ı iyalden, kimi zevceden.
Bu iş biraz da şairliğin, âşıklığın kaderinde vardır zaten. Âşıklar gönül ehli olur. Sükûnet arar. Her zaman aradığını da bulamaz. Merhum Âşık Yaşar Reyhanî de o kaderi paylaştı.
Mekânın cennet olsun.
Aşık Mennani doyum olmayan gerçek bir halk ozanı.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta