Mevsimsiz zamansız neden ötersin
Nedir bu feryadı yaralı bülbül
Bende az dert var sende katarsın
Sinemde yaralar sıralı bülbül
Gönül arzusundan düşende cuda
Hep geçen günlerim döner mi şada
Sızlanır ah eder düşer feryada
Har diye dikene vuralı bülbül
Ne feryat edersin sabagın erden
Kim anlar kim kanar bu aci zardan
Sen dikenden aldın bende o yardan
Her yanım yaralı bereli bülbül
Değme MENNANİ’ye bu son çağında
Alışmış tutuşmuş gam ocağında
Esti samyelleri gönül bağında
Naşi nadan bağa gireli bülbül
Kayıt Tarihi : 6.11.2005 01:21:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Her yanım yaralı, bereli bülbül.
Esef etme baba Mennânî, Allah(CC), adil-i mutlaktır, kuluna iki defa çektirmez.
Asıl bu fani dünyada hiç ağrı acı çekmeden, insanlardan eza ve cefa görmeden, hor hakir görülmeden, hiç bir belâ ve musibet gelip çatmadan, çalıp oynayarak ömürlerini tamamlayanlar otursun, kendi hallerine ağlasınlar.
Bir peygamber veya bir Allah dostu var mıdır çile çekmemiş, cefa çekmemiş. Kimi ümmetinden çekti, kimi dosttan, kimi düşmandan, kimi evlad-ı iyalden, kimi zevceden.
Bu iş biraz da şairliğin, âşıklığın kaderinde vardır zaten. Âşıklar gönül ehli olur. Sükûnet arar. Her zaman aradığını da bulamaz. Merhum Âşık Yaşar Reyhanî de o kaderi paylaştı.
Mekânın cennet olsun.
TÜM YORUMLAR (2)