Bülbül Şiiri - Yorumlar

Günün şiirini kutluyorum.

Tebrikler

Gün şiirini ve şairini kutlarım

Saygı ile

Seçki için teşekkürler Antoloji

Günün şiirini kaleme alan kıymetli şairimizı yürekten kutluyorum.

teşekkürler saygılar

teşekkürler saygılar

teşekkürler saygılar

teşekkürler saygılar

Değerli hocam bu anlamlı yorumunuzu iki defa okudum ne kadar teşekkür etsem az olur . Önerdiğiniz düzenlemeyi ise düzeltmek için gerekli hassasiyeti göstereceğimden emin olabilirsiniz . Aşk ve insan artı tabiat , güzellikler ve mevsimler , yaşamı sevmek , yürek dolusu duygular bizler tüm değerleri bu dünyanın güzelliklerinden alırız . Ne kadar güzel değil mi Gül Leyla , Gül ismi kadınların ancak erkek ismi Bülbül yok işte sır bu ifadenin içinde saklı ! çok çok teşekkür ediyorum sonsuz saygılarımı selamlarımı sunuyorum

OLAĞANÜSTÜ
Geçmiş yıllarda “ses” yarışmaları yapılıyordu kanallarda. Her sesin kendine has bir rengi, tonu, tınısı olduğunu açık açık, canlı canlı hissedebiliyorduk. Çok beğenilenlere “fevkin üstünde fevkalade” diyorlardı.
Her türkünün, her şarkının, her arabeskin tanınmış, kulaklarımıza yerleşmiş ses tınısının, ahenginin dışına çıkıldığında beğenmeme, “olmadı deme” ihtimali çok yüksek oluyordu.
Ne var ki, bülbül sesini, duyulduğu yerde durup dinlememek acelesi olmayan için imkânsızdır.
Bülbül ve Gül.
Bülbül; Mecnun’dur, Kerem’dir.
Gül; Leyla’dır, Aslı’dır.
Geçmişte de, bugün de “Gül” bayan ismidir. Ancak “Bülbül” diye erkek ismi duymadım. Demek ki, bayanlar ‘gül’ kadar zarif, güzel, etkileyici, hoş kokulu, mest edici; ama erkekler ‘bülbül’ kadar zarif, kibar, hassas, içten, samimi, çekici değiller/miş…
Sadece düşündüm. Madem “gül gibi” kadınlarımız kızlarımız var, neden “bülbül gibi” erkeklerimiz, gençlerimiz yok? Erkekler için deyimlerimizde bile yer almamış.
Edebiyatımızda da durum aynı.
Mazmun olarak “gül – bülbül” var ve çokça işlenmiş. Neredeyse her aşk şiirinde özlemin, hasretin, gurbetin; acının, feryadın, kederin, derdin, tasanın, hatta hatta ince hastalığın yani veremin müsebbibi olmuş. İmkânsız sevdaların çilesi, kahrı olmuş. Kanayan yarası olmuş.
Şöyle bir düşünülürse “gül ve bülbül” aşkı…
Ne alâka?
Biri hayvan, biri bitki.
Aslında bülbülün serenadı dişisinedir. Bülbülün muhteşem musikisi eş bulma sevdasınadır.
Gül değildir bülbülün derdi.
Gülün de zaten öyle bir niyeti yoktur. Lâkin bülbülün bir gül dalında, güzellikler içinde, bir bakıma aşk bahçesinde eş araması tabiatı gereği, mevsimi icabıdır.
Ya insan...
İnsanların da kanlarının kaynadığı mevsim değil midir ilkbahar mevsimi?
Uyanan tabiat misali, ısınan hava misali insanın kalbi da kıpır kıpır olmaz mı, ilkbahar gelince?
Gül mevsimi, bülbülün ötme mevsimi, insanın da uyanma, sevme, âşık olma mevsimi…
Sevmekle her şey anında oluyor mu?
Bülbül, güle kavuşmak için sabahın erken saatinde dil dökmeye başlıyor, ta ki gece yarılarına kadar bıkmadan, usanmadan şarkılarını söylüyorsa…
İşte şak, o zaman kıymetli oluyor.
İşte aşk, o zaman değerini buluyor.
İşte aşk, o zaman kutsiyet kazanıyor.
Bu bahar olmadıysa gelecek bahara dedirten aşk…
Yüce divana çıkartacak aşk…
Çileleri, cefaları bölüştürecek aşk…
Sevmenin, sevilmenin olmadığı yerde aşk olur mu, ey bülbül?
Birbirlerine gönlü düşmeyenlerde aşk olur mu, ey bülbül?
Dilin söylediğini kalp tasdik etmemişse, kalpten geleni dil söyleyememişse bu aşk olur mu, ey bülbül?..
.
Şiir gayet güzel.
Güne lâyık güzel bir koşma.
Değerli İbrahim Beyi kalpten kutluyorum.
Bir iki hususu hatırlatırsam, umarım gönül kırıklığı bırakmaz.
“gözyaşı, ben de, benden de, sende mi” şiirde geçen bu kelimelerin doğru yazılışlarını yazdım. Gözden kaçırdığınız bu hataları düzeltirseniz daha da mükemmel olur kanaatindeyim.
.
Saygı ve selamlarımla…
Hikmet Çiftçi
16 Nisan 2023